Łupież różowy – sprawdź co to!

Łupież różowy nazywa się inaczej łupieżem Gilberta. Jest on jedną z dosyć nieprzyjemnych chorób dermatologicznych, aczkolwiek o stosunkowo łagodnym przebiegu. Leczenie polega najczęściej na łagodzeniu uciążliwych objawów. Czym jednak konkretnie charakteryzuje się to schorzenie?

Łupież różowy – najczęstsze objawy

Łupież różowy cechuje się charakterystycznymi symptomami. Mowa tu o świądzie skóry oraz niepożądanych zmianach skórnych. W fazie początkowej pojawiające się wykwity wyglądają jak medalionowate plamy, których powierzchnia nieco się złuszcza. Średnica przeciętnej plamki waha się w granicach kilku centymetrów. Z czasem zaczyna pojawiać się coraz więcej wyprysków o podobnych cechach. Układają się symetrycznie, najczęściej w kształt choinki.

Łupież różowy wywołuje zmiany, jakie widoczne są przeważnie na kończynach oraz na tułowiu. To charakterystyczne miejsca, gdzie ujawnia się omawiane schorzenie. Wynika to z dużego zagęszczenia gruczołów potowych i łojowych w tych rejonach.

Łupież różowy – jak wygląda i czym się różni u rozmaitych osób?

Łupież różowy często myli się z:

• grzybicą,
• łuszczycą,
• łojotokowym zapaleniem skóry,
• wysypką alergiczną.

Łupież różowy bywa często źle diagnozowany, ponieważ wymienione choroby ujawniają się poprzez podobne objawy. Wywołuje on bowiem pojawienie się stosunkowo niewielkich, różowych plam na kończynach i tułowiu, które ulegają nadmiernemu złuszczaniu. Takie zmiany widoczne są również w przebiegu wszystkim wymienionych powyżej chorób.

Łupież różowy różni się u rozmaitych osób miejscem występowania. Czasem pojawia się tylko na tułowiu, niekiedy jednak wywołuje również zmiany na kończynach. U ludzi pijących mało wody i nie dbających o nawilżenie skóry plamy łuszczą się znacznie bardziej i wyglądają o wiele gorzej.

Poznaj różnicę: łupież pstry, a łuszczyca

Łupież różowy – gdzie pojawia się najczęściej?

Łupież różowy obserwuje się najczęściej na tułowiu. Znajduje się tam bowiem znaczna ilość gruczołów łojowych oraz potowych, co sprzyja rozwojowi drobnoustrojów chorobotwórczych i bakterii. Z tego powodu osoby zmagające się ze wzmożoną potliwością mogą odczuwać silniejsze objawy. Aby zminimalizować symptomy, powinno się więc zachowywać ścisłą higienę osobistą.

Czynniki sprawiające, że konkretny człowiek będzie odczuwał dotkliwsze dolegliwości, to:

• narażenie na czynniki zewnętrzne o działaniu podrażniającym (np. drażniące kosmetyki, silne detergenty do prania),
• pozostawanie pod wpływem przewlekłego, silnego stresu, nasilającego objawy większości schorzeń,
• osłabiony układ odpornościowy (np. przez choroby autoimmunologiczne lub branie immunosupresantów).
  

  PITYVER
  ZESTAW DERMOKOSMETYKÓW NA  ŁUPIEŻ PSTRY ZAMÓW!

Łupież różowy – jak go wyleczyć?

Łupieżu różowego nie da się całkowicie wyleczyć, aczkolwiek można załagodzić jego objawy. Przede wszystkim należy ograniczyć kontakt skóry z czynnikami drażniącymi, takimi jak nieodpowiednie kosmetyki, silne detergenty, czy też szorstkie ubrania. Jeżeli zauważy się, że coś wywołuje symptomy, trzeba bezwzględnie unikać takich czynników. Mowa tu na przykład o wysokich temperaturach, stresie, silnym świetle słonecznym. Nie powinno się również nadmiernie pocierać skóry. Naskórek musi być regularnie nawilżany za pomocą hipoalergicznych balsamów. W ostrych przypadkach lekarz może wypisać maści na receptę, jakie pomogą w złagodzeniu przykrych objawów.

Łupież różowy – podsumowanie informacji

Łupież różowy potrafi być niekiedy problematyczny, aczkolwiek nie powoduje dużego zagrożenia dla zdrowia. Niewielkie, łuszczące się plamy na tułowiu mogą sygnalizować pojawienie się tej choroby. Nie jest ona zaraźliwa, dlatego nie trzeba się martwić, że się ją komuś przekaże. Nie da się jej w pełni wyleczyć, aczkolwiek można poradzić sobie z symptomami na tyle skutecznie, że przestaną one sprawiać jakiekolwiek problemy.

Bibliografia:

1. Faergmann J., Rola drożdżaków rodzaju Malassezia w chorobach skóry, 2004.
2. Olszewska B., Imko-Walczuk B., Nowicki R., Dębska-Ślizień A., Wilkowska A., Rutkowski  B., Infekcje grzybicze skóry i tkanki podskórnej u chorych po transplantacji narządów, 2016.
3. Woźniak M., Nowicki R.,  Rola grzybów Malassezia spp. w etiopatogenezie chorób skóry, 2007.

Komentarze